
Ik vind ‘maatschappelijk kwetsbaar’ eigenlijk een draak van een term. Wie wil nu zo bestempeld worden? Ik zal het in de rest van mijn verhaal heel gewoon hebben over ‘gasten’, dat bekt ook wat gemakkelijker.
Sommige van mijn gasten hebben het zwaar, écht zwaar. Bovendien geraken zij zelden uit hun kwetsbaarheid. Beeld je in: je bent dak- en thuisloos of verblijft tijdelijk in een instelling, weg van je moeder die zielsveel van je houdt maar de drank vaak verkiest boven jou. Je wordt uit armoede gedwongen om kleine diefstallen te plegen, zo kan je je ouders toch wat ondersteunen in hun overlevingsstrijd. Of je dealt wiet om je in te kunnen kopen in die honderden trends die de sociale media je opdringen, zoals de nieuwste Nike Airs of de iPhone 123X Pro Max ©. Want, ja … Je moet toch mee zijn? Anders word je een outcast. Wie wil er nu niet bij horen?
‘Ondanks de vele online initiatieven en extra inspanningen met chat- en telefoonlijnen missen we een belangrijke groep jongeren.’
De samenleving legt ons normen op die vooral haalbaar zijn voor een grote middengroep. Sommige jongeren die buiten die marges vallen, lopen kwetsing na kwetsing op doordat ze keer op keer tegen die grenzen aanlopen. Ze krijgen zowel op school/werk als in hun vrije tijd te maken met uitsluiting en achterstelling. Op structureel niveau is er nog veel werk aan ons democratisch model dat vooropstelt dat iedereen dezelfde kansen krijgt.
Veel gasten ervaren al langer koorts door andere virussen van onze maatschappij: armoede, geweld, eenzaamheid … Eveline Meylemans, jongerenadviseur bij de Vlaamse Jeugdraad en bestuurder bij Uit De Marge vzw, uit haar zorg: “Deze jongeren blijven misschien wel virusvrij maar blijven ze gezond?” Ondanks de vele online initiatieven en extra inspanningen met chat- en telefoonlijnen missen we een belangrijke groep jongeren.
‘Ik hoop dat beleidsmakers ook na de coronastorm blijven luisteren naar Uit De Marge vzw.’
Dat merk ik ook in Oudenaarde. Voor deze crisis sprak ik veel jongeren aan het station, in het park of op de speelplaats. Vele gezichten ontmoet ik helemaal niet online. Sommigen kan ik toch bereiken door bijvoorbeeld samen Fortnite te spelen. Daar voer ik dan vaak erg boeiende gesprekken dankzij de vertrouwde huiselijke omgeving waarbinnen mijn gasten gamen. Ik maak me vooral zorgen over de jongeren die ik al weken niet meer heb gezien, die jongeren met wie mijn vertrouwensrelatie nog net niet sterk genoeg was om dat gsm-nummer of Instagramprofiel te krijgen.
Ik ben erg benieuwd hoe de niet-bereikte gasten uit deze crisis zullen komen. Ik bereid me alvast voor op sterke verhalen. Met die verhalen en bezorgdheden zal ik aan de slag gaan. Eén van onze taken als jeugdopbouwwerker bestaat erin om signalen bottom-up door te geven. Wanneer wij iets opmerken in onze gemeenten wordt dit gebundeld en gaan onze stafmedewerkers in gesprek met de beleidsmakers. Zij luisterden alvast naar wat Uit De Marge vzw te zeggen had tijdens deze crisis. Ik hoop dat dit ook zo blijft wanneer de coronastorm gaat liggen.
Nikki Kiekens, schoon werk wat jij doet, ik denk dat deze “gasten”veel aan u hebben,,, en nee,,, je kan nooit iedereen helpen maar je doet het toch maar. respect “gast” 🙂
LikeLike
Goed geschreven!
LikeLike